Achter het Ego Kijken

Er komt een moment in elk mensenleven waarop je voelt: dit ben ik niet echt. Je kijkt in de spiegel en ziet een gezicht dat lacht, knikt, spreekt, presteert. Maar ergens diep vanbinnen fluistert iets zachts, iets echts: "Er is meer."

Het ego is een prachtige overlevingskunstenaar. Het heeft ons door moeilijke situaties geloodst, beschermd tegen afwijzing, ons geleerd hoe we moesten gedragen in een wereld die vaak draait om uiterlijk, status en controle. Het ego is als een masker – zorgvuldig opgebouwd uit ervaringen, overtuigingen en de verwachtingen van anderen. Maar wat als het masker begint te knellen?

Achter het ego ligt geen zwakte, maar waarheid. Geen leegte, maar ruimte. Daar vind je de mens die je was voordat je dacht dat je iemand moest zijn. De mens die niet leeft voor applaus, maar voor verbinding. Die niet handelt uit angst, maar vanuit vertrouwen.

Ik merkte het de eerste keer toen ik even niets moest. Geen rol, geen doel, geen indruk maken. Ik zat gewoon. Ademend. Levend. En opeens voelde ik een stilte die niet doods was, maar vol. Vol liefde, vol inzicht. Daar, in dat moment, gleed het ego een stukje opzij – en zag ik mezelf.

Niet de versie die ik aan de wereld toon. Niet de gekwetste jongen uit het verleden. Maar een bewustzijn dat alles ziet, alles voelt, zonder oordeel. Een kern die zacht is, open en tegelijk onaantastbaar.

Achter het ego kijken is geen trucje. Het is een oefening in eerlijkheid. In vertragen. In durven zijn met wat je liever vermijdt. Het vraagt moed om te kijken naar je angsten zonder ze te willen fixen. Om aanwezig te blijven wanneer je wordt getriggerd. Niet om jezelf te corrigeren, maar om jezelf te begrijpen.

Het ego wil vaak gelijk. Maar de ziel verlangt naar waarheid.

Soms fluistert het ego nog steeds: “Je moet jezelf bewijzen.” En dan glimlach ik zachtjes. Niet vanuit strijd, maar vanuit mededogen. Want ik weet: het is niet fout. Alleen verdwaald. Net als ik ooit.

Als we durven achter het ego te kijken, ontdekken we een innerlijk landschap dat rustiger is dan we dachten. Niet perfect, maar puur. En dat, lieve lezer, is waar onze echte kracht begint.