‘Mother’s Embrace’ is een ode aan Moeder Aarde – de oermoeder die ons draagt, heelt en omhult, zelfs wanneer wij haar vergeten. Het lied fluistert wat velen diep vanbinnen voelen maar soms kwijt zijn: dat we gedragen worden, dat we verbonden zijn, en dat we altijd terug mogen keren naar de bron.
Het begint bij het aanraken van de aarde met blote voeten – een terugkeer naar eenvoud, naar voelen in plaats van denken. In de wind, de bomen, het water en het licht vinden we niet alleen natuur, maar ook een moederlijke kracht die ons herinnert aan wie we werkelijk zijn. Zij draagt onze tranen, wast onze pijn, en laat onze ziel opnieuw ademen.
Deze song is niet zomaar muziek – het is een zachte bedding voor wie zich verloren voelt. Het nodigt uit om het hoofd te laten rusten, en met het hart te luisteren. Want Moeder Aarde fluistert nog steeds in elke windvlaag, in elke regendruppel, in elk moment van stilte.
‘Mother’s Embrace’ is een lied voor wie verlangt naar troost, naar thuiskomen in zichzelf. Een herinnering dat je nooit echt alleen bent. Want zij – de Grote Moeder – kent jouw naam.
Reactie plaatsen
Reacties