Blogs over thema’s als trauma, zelfliefde & bewustzijn – herkenning en inzicht voor wie zoekt.
We doen het allemaal. Even snel kijken. Een filmpje, één bericht, één story. Voor je het weet zijn er twintig minuten voorbij of een uur. En aan het eind van de dag kun je je soms niet eens herinneren wat je precies hebt gezien. Maar het voelde ergens belangrijk. Alsof je erbij moest zijn. Alsof je iets zou missen als je het niet deed.
Depressie. Een woord waar zoveel zwaarte aan hangt, en tegelijkertijd zo weinig begrip. Vaak wordt het gezien als iets wat 'tussen je oren zit'. Maar wat als het óók in je lichaam zit? In je cellen, je organen, je darmen en vooral: je hersenen?
We raken allemaal weleens gekwetst door mensen die hard overkomen, controlerend zijn of zich beter lijken te voelen dan anderen. Ze laten je twijfelen aan jezelf, draaien de waarheid om, en lijken nooit écht verantwoordelijkheid te nemen. Veel mensen noemen dit gedrag ‘narcistisch’. En terecht. Want het laat diepe sporen achter in de ziel van de ander.
Er komt een moment in elk mensenleven waarop je voelt: dit ben ik niet echt. Je kijkt in de spiegel en ziet een gezicht dat lacht, knikt, spreekt, presteert. Maar ergens diep vanbinnen fluistert iets zachts, iets echts: "Er is meer."
